Pierre Nzosaba (41) is sinds vijf jaar in België, aanvankelijk zonder wettig verblijf. Zijn gezin met vrouw en vijf kinderen verblijven eerst nog in Burundi. Hij komt terecht bij de loopgroep ‘Les Gazelles de Bruxelles’, die hem in contact brengen met kwb Laken-Jette.

Raak: Pierre, jij houdt van sport. Wat zie je in het lopen en het fietsen?

Pierre: “Je leert heel wat bij tijdens het sporten: respect voor elkaar, discipline, regelmaat, gelijkheid, inclusie. Het zijn allemaal dure woorden, maar het komt erop neer dat je je welkom voelt. Dat is ook zo bij kwb, ook al ben je van een andere origine. Ik heb ervaren hoe dit een open groep is. Ik doe elk jaar ook mee aan de 20 kilometer van Brussel. Dat is een feest waar arm en rijk, man en vrouw, jong en oud aan deelneemt.”

Raak: Jij bent als loper eerst terecht gekomen bij ‘Les Gazelles de Bruxelles.’ Welke groep is dat?

Pierre: “Het is een groep van lopers die zich ontfermt over mensen die hun land van herkomst zijn ontvlucht. Elke vrijdag liepen we met mensen van alle origines, mensen met en zonder papieren. Iedereen is er welkom.”

Raak: Hoe ben je dan in contact gekomen met kwb?

Pierre: “Ik nam deel aan de loop door Molenbeek, georganiseerd door een plaatselijke organisatie. Ik kwam er de kwb-verantwoordelijke tegen, die geïnteresseerd was in mij en me vroeg of ik ook in Laken-Jette wilde meedoen. Zo kon ik meerdere keren per week lopen in clubverband. Ik kwam er terecht in een groep van solidaire, sociaal bewogen mensen. De verantwoordelijke was een aimabel man, vriendelijk, empathisch: een buitengewone gast. Hij schreef me in voor een vorming van zeven weken om trainer te worden. De vorming was in het Nederlands, wat ik amper sprak en verstond, maar kwb-mensen hebben zeven weken getolkt. Sindsdien begeleid ik de start to run-groep van kwb.”

Raak: Waar leg jij het accent op als trainer?

Pierre: “Ik bereid elke training zorgzaam voor. Ik zie dat er altijd een stuk vorming in zit rond voeding of rond het lichaam. Ik identificeer iedereen die in de groep zit en bekijk op welk niveau die kan mee lopen. Dan maken we deelgroepen volgens snelheid en afstand. Ik zorg voor een aangepaste training per groep. Telkens evalueer ik wat we die dag hebben bereikt en ik pas vervolgens de volgende training daar terug aan aan.”

Raak: Jullie hebben tijdens corona ook een eigen ‘20 kilometer’ van Brussel georganiseerd, op de datum dat ze normaal zou doorgaan.

Pierre: “Ja, dat was in de periode dat je met maximum vier mensen mocht samenkomen. We vertrokken dan met duo’s, die ongeveer dezelfde tijd ambieerden. De traagste eerst en de snelste het laatst. We zorgden voor een officiële tijdsmeting. Het eerste jaar namen 20 mensen deel, een jaar later 28.”

Raak: Sport helpt je ook bij tegenslagen?

Pierre: “Ja, ik verloor mijn vrouw twee jaar geleden door corona. Ik hield me recht door mijn gezondheid, die ik had opgebouwd tijdens het sporten. Nu nog blijf ik lopen en doet me dat deugd om de zwaardere dagen door te komen.”

Raak: Hoe wil je verder gaan met de sport?

Pierre: “Ik droom ervan een kwb-sportclub op te starten in het buitenland. Ik wil onze kwb vergroten door bijvoorbeeld in Rwanda een jogginggroep te beginnen. Als ik organisaties vind die dit mee willen financieren, begin ik ginder volgens de kwb-idealen met een loopgroep.”