Voorwoord Raak oktober 2019
We konden het zo goed op reis, tijdens de vakantie: ongegeneerd niets doen, alles op het gemak. Ik heb mezelf plechtig beloofd om het komende tijd rustiger aan te doen, trager te gaan leven. Ik liet me ook inspireren door de leeuwen in de dierentuin. Blijkbaar is luieren in het dierenrijk een verstandige keuze, om energie te sparen en te overleven.
De vakantie ligt ondertussen al een tijdje achter ons. En wat blijkt?
Als we trager willen leven, botsen we op een oud zeer: het harde werken. Dat spanningsveld heeft altijd bestaan, maar vandaag is het voelbaarder dan ooit. Mensen voelen zich steeds meer gevangen in de ratrace, in een wereld waarin de meeste dingen gericht zijn op versnellen en presteren. Afspraken plannen we strak achter elkaar in, en de rekken van de supermarkt staan vol kant-en-klare maaltijden die je in de auto snel naar binnen kan werken. Daarnaast is er ook nog de maatschappelijke druk om op zo jong mogelijke leeftijd een succesvol leven te hebben. Anders gezegd: zorg dat je rond je dertigste al carrière hebt gemaakt, een dik horloge om de pols hebt, en een leuke man of vrouw aan je zijde. En zou je ook niet eens aan kinderen denken?
Tijd is geld, kortom. Hoe intenser en sneller de tijd benut wordt, hoe meer geld hij vertegenwoordigt, maar hoe hoger ook de menselijke prijs die ervoor betaald wordt.
